هنگامی که این بخشهای مستقل را از رمانها و خاطرههایم برمیگزیدم تا در این کتاب کوچک جای دهم، با یک پرسش اساسی روبرو شدم. یک سوال اساسی که هر خواننده دقیق و هر رماننویس دقیق که درگیر داستان شده است، باید مدام به آن بیندیشد و بپرسد: در اینجا چه کسی حوادث را میبیند؟ چه کسی روایت میکند؟ این صدایی که سخن میگوید و روایت میکند کیست؟ رماننویسی، هنر سخن گفتن انسان از زندگی خویشتن همچون سخن گفتن مانند سخن گفتن از زندگی خویشتن است. از این روی...