ساعتها کنار پنجره به دریا خیره میشدم خسته نمیشدم. یادش بخیر به فرزاد قول داده بودم بدون او پا به جزیره نگذارم ولی زیر قولم زدم. حالا کجاست؟ بی من و من بی او...
تلافی
بهار آمده بود، اما در قلب من، هنوز زمستان بود و گرمایی حس نمیکردم. از دید و بازدید روزهای عید، منزجر شده بودم و انزوا بهترین تسکین دهنده برای درد من بود.
حمید با سبد گلی زیبا به دیدنم آمد. هنوز با هزاران امید نگاهم میکرد و منتظر بود جوابی به او بدهم. نمی خواستم بحثهای گذشته تکرار شود، چرا که ...
امشب
امشب را فراموش نکن. شبی که در رویای هرکس می تواند باشد. رویای نزدیک در بستر خوابآلود شب. بستر عشق جایی روی ابرهاست به همان نرمی. به همان سخاوت. در سکوت و تاریکی شب رمزی نهفته است. شب آویز اتاقت غوغایی از ستارگان است و ماه مهمان دل عاشق است.
خط احساس
آدمایی مثل تو هیچوقت بزرگ نمیشن شاید تو ظاهر احساس قدرت کنی ولی در باطن این طور نیست. زمانی که من به تو احتیاج داشتم در بدترین شرایط ترکم کردی. سه ساله دارم میسوزم و میسازم بعد یهو میآی میگی بزرگ شدم و مستقل!!! حال امروزت چه فایدهای به حال من دیروز داره؟
همین حوالی
شقایق بس کن اینقدر با موهات ور نرو، والله قشنگی، نمیبینی دست تنهام به جای این کارا بیا یه کم کمکم کن.
با صدای بلند گفتم: مامان تا موهام درست نشه نمیتونم کمکتون کنم. آبروم میره.
مگه خواستگار میخواد بیاد؟
یه وقت دیدین یکی خواستگارم شد.
ای دختر شیطون، امان از اون زبونت.
آرام
سایهبان نگاهت،
در دمادم بارش ابرها،
مخمور و شکننده و پرتاب.
وقتی بر گونههای لعابینت، قطرات اشک میغلطد،
چه زیباست!
دیدن مژگان نمناکت.