هیچچیز نمیتواند مثل کشف انرژی ناشناخته از متفکری بزرگ، جامعهی روشن فکری را سر ذوق بیاورد و کاری کند که دانشگاهیان، مثل آن چیزهایی که وقتی زیر میکروسکوپ به یک قطره آب نگاه کنیم میبینیم، به جنبوجوش بیفتند. در سفر اخیری که برای جمعآوری تعدادی از کمیابترین زخمهای ناشی از دوئلهای قرن نوزدهم به هایدلبرگ داشتم، از قضای روزگار دقیقا چنین کشفی کردم.