نمایش‌نامه
متن یک درام پارادوکسیکال کمیک اجتماعی و هم‌زمان تلخ‌مایه است که مایه‌های ابزورد هم به همراه داد که صرفا اجتماعی است و ارتباطی به وجوه فلسفی ندارد. این نمایش نهایتا و در کل در قالب کمدی رفتار ارائه شده و در آن یاسمینا رضا به عنوان نویسنده، دعوای بچه‌ها را به دعوای والدین تبدیل کرده است. او از طریق تحلیل موقعیت و رخدادهای مورد نظر و نهایتا با کنار زدن حایل‌های ظاهری و آشکار کردن شخصیت‌های درونی و پنهان والدین، همه چیز را آسیب‌شناسی می‌کند، طوری که در پایان، مخاطب به این نتیجه می‌رسد که بچه‌های بزرگ‌سال (والدین) مسبب اصلی دعوای بچه‌های خردسال (بچه‌هایشان) هستند.
خدای کشتار و بلا فیگورا
شبا که با قطار برمی‌گردم، از پنجره‌ها توی خونه‌ها رو می‌بینم؛ برنامه‌های تکراری تلویزیون، میزهایی که واسه شام چیده شده، همیشه سر همون ساعت، فضاهای تنگ و تاریک که ازشون غم و حسرت می‌باره... می‌دونید چیش واسم جالبه؟ همین تکراری که توش هست، همیشه سر یه ساعت خاص...
آدما با یه مشت خرت و پرت الکی راه می‌افتن تا دنیا ...
آدام هابربرگ
بدین ترتیب، روزی از روزها آدام بربرگ روی نیمکتی روبه‌روی قفس شترمرغ‌ها نشسته بود. نیمکت از بارش نامحسوس باران نمناک بود. دو شترمرغ بی‌حال خاکستری رنگ جلوی خانه‌شان در محوطه‌ای کاملا خالی علوفه می‌خوردند، تلفن همراه هابربرگ در جیبش زنگ زد: «الو!»
صدایی از آن طرف خط گفت: «عجب هوایی! آدم دق می‌کند.»، «کجایی؟»، «باغ وحش»، «اون‌جا چیکار می‌کنی؟»، «خودت ...
هنر مرد اتفاقی
نمایش‌نامه هنر برای نخستین بار در سال 1994 اجرا شد و تاکنون موفق به دریافت جایزه‌های مولیر 19994، ایوینگ استاندارد 1996 لارنس اولیویه 1997 فانی 19998 و تونی 19998 شده است.
این نمایش‌نامه در آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان، روسیه، آفریقای جنوبی و کشورهای اسکاندیناوی به اجرا درآمده است.
خدای کشتار و بلا فیگورا
شبا که با قطار برمی‌گردم، از پنجره‌ها توی خونه‌ها رو می‌بینم؛ برنامه‌های تکراری تلویزیون، میزهایی که واسه شام چیده شده، همیشه سر همون ساعت، فضاهای تنگ و تاریک که ازشون غم و حسرت می‌باره... می‌دونید چیش واسم جالبه؟ همین تکراری که توش هست، همیشه سر یه ساعت خاص...
آدما با یه مشت خرت و پرت الکی راه می‌افتن تا دنیا ...