گام زدن بر یخ‌های نازک (تراژدی در 4 پرده) نمایش‌نامه
گام زدن بر یخ‌های نازک از دل یک سنت کهن تئاتری می‌آید. سنتی که از زمان یونان باستان تا به امروز در تئاترها رعایت شده و می‌شود. تئاتر به عنوان یکی از کهن‌ترین قالب‌های هنری انسانی به خاطر زنده بودنش همیشه جنبه یک گردهمایی فرهنگی دارد. این گردهمایی قرن‌هاست که بنا بر ساختار نمایش‌نامه‌های مختلف، در قالب‌های مختلف ارائه می‌شوند. از کارهای کوتاه چند دقیقه‌ای گرفته تا کارهای تک پرده‌ای. تک نوری صحنه را روشن می‌کند. میزی مربع شکل در وسط صحنه. مردی پشت به ما، پشت میز نشسته است. رفتارش حاکی از صبر و کسالت است. سکوت. در تاریکی صدای پا شنیده می‌شود. بعد از چند لحظه مردی باریک و قد بلند وارد می‌شود. عینکی پنسی به چشم دارد. بارانی نخودی رنگی به تن دارد و زیرش کت و شلوار مشکی پوشیده و کراوات زده. در یک دستش کیفی چرمی و در دست دیگرش پوشه‌ای است. وقتی حرف می‌زند حرکات دستش باید یادآور رهبران ارکستر باشد. پوشه و کیف را روی میز می‌گذارد و پشت میز می‌ایستد.
