... نه آقا، نمایشنامه است. کار زیاد دارد. دیالوگ، مونولوگ؛ جنس آدمها و رابطه. درک موقعیت و طرح صحنه. خط قرمزش جای خود! تم پنهانش رو میگم؛ به یه اسکناس هزاری نگاه کن؛ نخ ابریشمش رو میبینی؟ تم باید مثل نخ ابریشم، تو بافت متن، جاخوش کنه. خطقرمز نداره؛ چه بهتر! پیشونی نوشت که داره! همون جنبههای دوزخی بودنش رو آشکار میکنه! اما خب، ماتریالش زیاده. سوژه بدی نیست. ببینم چی میشه. پاگیرش که شدم. باشه خب، دستش میگیرم. یک تله هم اونجا کار میذارم. اما اگه جای موش، خودم توش افتادم چی؟...