نمایشنامه
هنریک ایبسن شاعر و نمایش‌نامه‌نویس توانای نروژی در بیستم مارس 1828 میلادی چشم به جهان گشود. او از جمله نمایش‌نامه‌نویسان مدرن و تحول‌گرایی است که جان تازه‌ای به کالبد ادبیات دراماتیک بخشیده و در آثارش، نگره تازه‌ای به انسان را مطرح کرده است. درام‌های او حول محور انسان طراحی شده و دیدگاه‌ها، آرمان‌ها، حرمان‌ها، کامیابی‌ها و ناکامی‌های فردی و اجتماعی را در روند پر تلاطم حوادث اجتماعی به نمایش گذاشته و این مقولات را دست یافتنی و قابل باور جلوه داده است. در «دشمن مردم» مشهورترین اثرش نشان می‌دهد که چگونه شرایط و نسبیت می‌تواند انسان‌ها را از یکدیگر جدا نماید.تمامی اتفاقات درون داستان‌های ایبسن برای خوانندگان طبیعی و قابل پذیرش است.
صفحه نویسنده
هنریک ایبسن
۲۶ رمان
Henrik Johan Ibsen was a major Norwegian playwright largely responsible for the rise of modern realistic drama. He is often referred to as the "father of modern drama." Ibsen is held to be the greatest of Norwegian authors and one of the most important playwrights of all time, celebrated as a national symbol by Norwegians.His plays were considered scandalous to many of his era, when Victorian values of family life and propriety largely held sway in Europe and any challenge ...
وقتی ما مردگان سر برداریم
در قرن نوزده فلسفه و مذهب در اروپای غربی دستخوش دگرگونی شگرفی شدند. اگر این دو پیش از این، به عنوان دو نیروی متفاوت، گاه در کنار هم یا در برابر هم بودند، اندیشمندانی چون هگل، شیلر، شلینگ، کارلایل، و راسکین از گل این دو «حس‌‌انگیزی» (Aesthetics) را بسرشتند و پدیدارشناسی روح/ذهن را آفریدند و سرنوشت جوامع انسانی را گذر ...
5 نمایشنامه از هنریک ایبسن (خانه عروسک اشباح رسمرس هلم هدا گابلر استاد معمار) نمایشنامه
کروگستاد: خوب، حالا بفرمایید ببینم، شما تاریخ دقیق فوت پدرتان را یادتان هست؟ منظورم به روز و به ماه است.
نورا: پدرم 29 سپتامبر فوت کرد.
کروگستاد: دقیقا! من در این خصوص تحقیق کرده‌ام؛ بعد از تحقیق، به نکته غریبی برخوردم. (کاغذی از جیب درمی‌آورد.) نکته‌یی که اصلا و ابدا قابل توجیه نیست.
نورا: چه نکته‌یی؟
کروگستاد: نکته عجیب این ...
پایه‌های جامعه (نمایش‌نامه‌ای در 4 پرده) نمایشنامه
ایبسن در پایه‌های جامعه، نخستین نمایشنامه از نمایش‌نامه‌های مدرن خود یکی از بزرگان جامعه را به نمایش می‌کشد، از آنانی که سرمایه دارند: می‌توانند پا تا آن‌سوی مرزهای آب و خاک خود دراز کنند، بیاموزند و به زادگاه خود برگردند تا آن را به فروغ پول و دانش و توان و زبان و روی و بوی خود روشن کنند و ...