منشا ادبیات داستانی سوئد را باید در روایتهای شفاهی به نام «ساگا» جست که گرچه نشان مکتوبی از خود بهجا نگذاشتهاند نقل سینه به سینهشان که ادامه یافته بر ادبیات داستانی کشور تاثیر نهاده است و به گفته لئون تورن مورخ ادبی، «نوستالژی» آن بهجا مانده؛ به نحوی که سلما لاگرلوف داستانپرداز شهیر و برنده نوبل در ادبیات، «ساگای گوستا برلینگ» را که شهرت جهانی یافته مینویسد. ادبیات سوئد در سیر تاریخی خود از مرحلههای مختلف گذر کرده: قرن وسطا از گرایش به عرفان، سپس خلق آثاری به زبان عامیانه، تبلیغهای سیاسی، پیدایش ادبیاتی واقعی به زبان سوئدی نشان دارد. «اومانیسم» برای نخستین بار روی مینماید. در قرن هفدهم، قرن آزادی، عرفانگرایی عمیق، کنجکاوی روشنفکرانه، کشف پرشور علمی، رودرروی « اپیکوریسم» بیخیابی قرار میکیرد.