داستانهای کوتاهی که در این دفتر گنجانده شدهاند آثاری از نویسندگانی با روحیهها و سلیقههای متفاوت هستند: اگر آلارکون قصهای نه بیگانه با مطایبه مینویسد، گوستابو آدولفو بکر، اثری که بین واقعیت و غیر واقعیت در نوسان است و فضایی از موسیقی پریوار شگرف میآفریند عرضه میکند؛ اگر امیلیا پاردو باثان و کلارین و ناتورالیسم توجه دارند، گونثالث از طنز دوری نمیگزیند؛ اگر روسینیول رئالیست با مهارت نقاشان به توصیف تلخی زندگیهای فردی میپردازد، آنتونیو اسپینا، بلاسکو ایبانیث، خوسه ماریا ده کینتو، کارلوس لاررا و آلونسو لرما پروایی ندارند که مستقیما به معضلهای اجتماعی روی بیاورند...