رمان خارجی
بازرس کورت والندر به تازگی از تعطیلات بازگشته و پس از این سفر لذتبخش با اشتیاق فراوان به برنامههایی که برای آینده در سردارد، میاندیشد. پاییز از راه رسید و والندر امیدوار است که روزهای آرامی در پیشرو باشد. اما در پی ناپدید شدن و به قتل رسیدن یک پرندهشناس پیر و پس از آن ناپدید شدن یک گلفروش این امید در دلش رنگ میبازد، او و تیمش درگیر پرونده پیچیده قتلهایی زنجیرهای میشوند و...
صفحه نویسنده
هنینگ مانکل
۱۵ رمان
Henning Mankell was an internationally known Swedish crime writer, children's author and playwright. He was best known for his literary character Kurt Wallander.Mankell split his time between Sweden and Mozambique. He was married to Eva Bergman, Swedish director and daughter of Ingmar Bergman.
هرم
احساس کرد دلش آشوب شده است. پیش از این جسدهای زیادی دیده بود. آدمهایی که غرق شده یا خودشان را به دار آویخته بودند. کسانی که بر اثر سوختگی مرده یا طوری در تصادف متلاشی شده بودند که هویتشان قابل تشخیص نبود. اما هنوز به چنین چیزهایی عادت نکرده بود. نگاهی به اطراف انداخت. آپارتمان هالن تصویری از وضعیت خودش ...
سایهها در سپیدهدم میرویند
وقتی بابا ساموئل شانههای جوئل را تکان داد تا او را از خواب بیدار کند، او داشت خواب وحشتناکی میدید. خواب میدید که آتش گرفته است و شعلههایی از سوراخ بینیاش قشقشکنان بیرون میزند، مثل اینکه تبدیل به اژدهایی آتشین شده باشد. موقع سوختن هیچ دردی احساس نکرده بود، اما تا حد مرگ ترسیده بود؛ فقط خواسته بود که بیدار ...
دیدار در بعدازظهر و 3 نمایشنامه دیگر
یک اتاق در یک آپارتمان، در یک شهر بزرگ.
مرد: چرا توی تاریکی میشینی؟ نمیتونم صورتت رو ببینم.
زن: طاقت نور رو ندارم دیگه. چشمهام میسوزه. خودت اینو میدونی.
مرد: میدونم؟ من میدونم؟ من هیچچی نمیدونم. من با کسانی که نتونم ببینمشون نمیتونم حرف بزنم.
زن: خیله خب. دستمو میذارم اینجا روی میز، میتونی بهش نگاه کنی!
مرد: دستت چشم ...
سگهای ریگا (کاراگاه والاندر 2)
هوا داشت تاریک میشد که به شهر اوستاد رسید. نبش خیابانی که هتل کنتیننتال قرار داشت پشت چراغ قرمز ایستاد. فکر کرد دو مرد با کت و شلوار و کراوات، در یک قایق؟ چه معنایی میتوانست داشته باشد؟ چیزی را دیده بود ولی دربارهاش فکر نکرده بود. وقتی که دوباره به راه افتاد فهمید که قضیه چیست. این دو ...
کفشهای ایتالیایی
در تولد پانزده سالگیام تصمیم گرفتم پزشک شوم. در کمال تعجب، پدرم مرا برای شام بیرون برد. گفتم که پیشخدمت بود، پیشخدمتی که با تلاشی سرسختانه برای حفظ شان و مقامش، فقط روزها کار میکرد. هر وقت مجبورش میکردند شیفت شب کار کند استعفا میکرد. هنوز میتوانم گریههای مادرم را به خاطر بیاورم، وقتی پدر به خانه میآمد و میگفت ...