رمان ایرانی
سکوتی که شنیده شد
هنوز نفهمیدم راز این زنان در چیست در نگاه‌شان... یا کلام‌شان؟ و اما او، گاهی اوقات هیچ نمی‌گوید، هیچ شاید چون تصور می‌کند لازم نیست چیزی بگوید اگرچه دنیایی حرف و دلی مملو از غم داشته باشد در این حال باید چشمانش را نگریست او دریایی حرف در آن نگاه‌ها دارد شاید هم دردی او را به سکوت واداشته است و اندوهی بزرگ را در سینه پنهان کرده است. به هر حال نباید از چشمان زنان سکوت کرده به سادگی گذشت که در پشت آن، دردی نهفته است این درد سنگین‌تر است از رنجی که او را به فریاد وامی‌دارد. راز زنان، نه در نگاه و کلام‌شان که در سکوت‌شان است سکوتی که باید به گوش جان شنید.
روژان
برای تمام آنانی که معنای پرواز را نمی‌فهمند هر چه بالاتر روی و بیشتر اوج بگیری به نظرشان کوچک‌تر شده‌ای!
پس بدون لحظه‌ای درنگ و بی‌توجه به نگاه دیگران که می‌دانم معنای کار مرا نفهمیده‌اند انتخاب خود را کردم و پرواز در دوردست‌ها را آزمودم.
من نه برای دل خویش که برای عشق به یادگارهای تو و به حرمت آنچه از ...
