نمایش‌نامه
کسوف و تمام صبح‌های زمین
کسوف که منطقه صفر نامیده بودمش: حاصل گرفتن ذره‌بین روی یک نقطه‌ی عفونی نقطه ضعف تاریخ پر تفاخر بشری‌ست: جنگ و بی‌آرامی و مهاجرت، واقعیت رنج. تمام صبح‌های زمین هم همین است، در بستر و حال و هوایی دیگر: واقعیتی از نسل‌کشی. تنهاماندگی، ضعف پاسخ‌دهنده در برابر پرسش‌گر، راز آلودگی این مسیر و در نهایت، تحقیق تاریخی در خصوص هر دو واقعه‌ی تراژیک.
تمام صبح‌های زمین
جمیله: پس...
صدا: و چون دلش نمی‌خواد شما رو درگیر این ماجرا بکنه، چیزی از این کاراش به شما نمی‌گه.
جمیله: ...
صدا: با شناختی که از شما پیدا کردم، تو اون مقطع کار درستی کرده.
جمیله: ... پدر و مادر منو کشتن؟
صدا: پدربزرگتون این‌طور فکر می‌کرده.
جمیله: شما چطور فکر می‌کنید؟
جمیله: (خیره است و بی‌جواب و طنین به طرف مقابلش!)...
امپراتور و آنجلو (نمایش‌نامه 2 زبانه)
مریم: چطور نباشم؟ (ناگهان، گریان و بی‌امان، خود را بیرون می‌ریزد.) خسته شدم. هیچ‌کس نمی‌دونه کجان! من به امید اون‌ها اومدم تو این خراب‌شده. دو تا برادر و یه عموی شوهرم همین‌جا بودن. تو اوکلند. الآن هیچ‌کس نمی‌دونه کجان! شوهرم و بچه‌هام مرده‌ن. تو جنگ آمریکا و عراق مرده‌ن. همه امیدم به این چند نفر بود. نیستن! هیچ‌جا نیستن! تا ...
رویاهای رام نشده امپراتور و آنجلو ماه بر ترک اسب پیر (3 نمایش‌نامه)
صحنه:
قهوه‌خانه «جنت»؛ حوالی فردوسی!
چپ و راست صحنه، تخت‌ها (یا میزها و صندلی‌ها) با فواصلی منظم چیده شده‌اند و به صورت پلکانی با یکدیگر اختلاف ارتفاع دارند. هرچه به عمق صحنه می‌رویم، پله، پله، میزها بالاتر می‌روند. در عمق صحنه ـ در تاریک روشن محو آن ـ بساط قهوه‌چی است. سماور و ردیف قلیان‌ها و حضور محوی از خوراکی‌هایی که شاید ...
عصر دیروز (نمایش‌نامه‌های ایوب آقاخانی) جلد دوم
این مجموعه، با تمام بضاعت موجودش ـ چه بیش و چه کم ـ تنها باید قطره نوری شود و در چشم‌خانه خواننده‌اش بنشیند؛ که «درام» در بنیاد و نهادش چنین چیزی است و اگر درست پا به عرصه نهاده باشد از جنس نور است و روشنگر. زبان، ساخت، تکنیک، سبک، لحن و این حرف‌ها و چه، جملگی ابزارند برای این ...