رمان خارجی
4 نوجوان 16 ساله، که پیمان دوستی ابدی با هم بسته‌اند، در دفتر خاطراتشان بی‌قراری‌ها، خواسته‌ها، دلدادگی‌ها و رویاهایشان را می‌نویسند. چطور می‌توان از پیچیدگی‌های عاطفی‌ای که پدر و مادرها، در زندگی زناشویی خود، با آن دست و پنجه نرم می‌کنند پرهیز کرد؟ دیروز دوباره این دخترکان در دام این هیجان پریشان کننده ـ عشق ـ افتادند و به این دنیای اسرارآمیز قدم نهادند، جنونی که شاید آنان را به زنانی سرگردان تبدیل کند. در حالی که شاگردان، در مدرسه، برای اجرای نمایش رومئو ژولیت آماده می‌شوند، درامی پیش‌بینی نشده و مرگ‌بار در شرف وقوع است. «اگر دیگر مرا دوست نداری، به این دلیل است که هرگز دوستم نداشته‌ای.»
صفحه نویسنده
اریک امانوئل اشمیت
۴۸ رمان
اریک امانوئل اشمیت نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس و فیلسوف فرانسوی است. نوشته‌های او به ۴۳ زبان دنیا منتشر شده و نمایشنامه‌های او در بیش از ۵۰ کشور روی صحنه رفته‌است.
چندین جایزه تئاتر مولیر فرانسه، جایزه بهترین مجموعه داستان گنکور، جایزه آکادمی بالزاک همراه بسیاری از جوایز فرانسوی و خارجی از جوایز اهداشده به اشمیت است.
نمایشنامه‌هایی از او نظیر «خرده جنایت‌های زناشویی» و «مهمانسرای دو دنیا» و آثاری از مجموعه داستان «گل‌های معرفت» مانند «میلارپا»، «ابراهیم آقا و گل‌های قرآن»، «اسکار و خانم ...
1 مرد خیلی سازگار
از آنجایی که هیچ علاقه‌ای به تئاتر ندارم حتی 1 ذره، خودم هم متعجب‌ام. روی یک صندلی کوچک گیر بیفتیم، بدون اینکه بتوانیم نه چیزی بنوشیم نه چیزی بخوریم. رو به روی صحنه‌ای که جز بازیگران اجق‌وجقی که متن‌هایی را یکی پس از دیگری بلغور می‌کنند هیچ چیز جالبی برای دیدن ندارد، ناگزیر از سکوت، شانه به شانه، دست به ...
خواهران باربارن
«درکم کن موییزت. دوست دارم تمام عمرم را با فابین بگذرانم چون دوستش دارم، اما از کجا بدانم که می‌شود؟ "تمام عمر"... خیلی مبهم است، نه؟ تازه فابین فقط همین تابستان اینجاست. سپتامبر برمی‌گردد به لیون. زندگی من همین حالاست، نه فردا. بعدش هم، ادای کسی را که خیلی تعجب کرده در نیاور، من و تو صد بار در موردش ...
مسیو ابراهیم و گل‌های قرآن
پاریس، دهه 60 میلادی، محله جنوب شهر، خیابانی موسوم به خیابان آبی، جنب خیابان پردیس، جایی که زنان خیابانی به شیوه خود امرار معاش می‌کنند. در خیابان آبی یک پیرمرد مسلمان ترک‌تبار به نام ابراهیم دکان عطاری دارد و هر روز یک پسر یازده ساله عبرانی‌تبار که بدون مادر، بزرگ شده و به گفته خودش بیشتر برده پدرش است تا ...