رمان خارجی
4 نوجوان 16 ساله، که پیمان دوستی ابدی با هم بستهاند، در دفتر خاطراتشان بیقراریها، خواستهها، دلدادگیها و رویاهایشان را مینویسند. چطور میتوان از پیچیدگیهای عاطفیای که پدر و مادرها، در زندگی زناشویی خود، با آن دست و پنجه نرم میکنند پرهیز کرد؟ دیروز دوباره این دخترکان در دام این هیجان پریشان کننده ـ عشق ـ افتادند و به این دنیای اسرارآمیز قدم نهادند، جنونی که شاید آنان را به زنانی سرگردان تبدیل کند. در حالی که شاگردان، در مدرسه، برای اجرای نمایش رومئو ژولیت آماده میشوند، درامی پیشبینی نشده و مرگبار در شرف وقوع است. «اگر دیگر مرا دوست نداری، به این دلیل است که هرگز دوستم نداشتهای.»
صفحه نویسنده
اریک امانوئل اشمیت
۵۲ رمان
اریک امانوئل اشمیت نویسنده، نمایشنامهنویس و فیلسوف فرانسوی است. نوشتههای او به ۴۳ زبان دنیا منتشر شده و نمایشنامههای او در بیش از ۵۰ کشور روی صحنه رفتهاست.
چندین جایزه تئاتر مولیر فرانسه، جایزه بهترین مجموعه داستان گنکور، جایزه آکادمی بالزاک همراه بسیاری از جوایز فرانسوی و خارجی از جوایز اهداشده به اشمیت است.
نمایشنامههایی از او نظیر «خرده جنایتهای زناشویی» و «مهمانسرای دو دنیا» و آثاری از مجموعه داستان «گلهای معرفت» مانند «میلارپا»، «ابراهیم آقا و گلهای قرآن»، «اسکار و خانم ...
کنسرتویی به یاد 1 فرشته
... صدای کنسرتویی به یاد یک فرشته، خفیف و پنهانی از بلندگو به گوش میرسید. خاطره موسیقی، بیشتر از خود موسیقی، تداعی میشد. کریس مراقب بود تا صدا در اتاق زیر شیروانیاش زیاد نشود، چون در این خانه بزرگ چوبی که در کوهستان ساخته شده بود، صداها از اتاقی به اتاق دیگر میرفت؛ دوست نداشت یکی از نوجوانانی که از ...
موسیو ابراهیم و گلهای قرآن بر اساس رمانی به همین نام
موسیو ابراهیم: قله اون کوهو ببین! چه برفی!
مومو: هزاران کیلومتر از سر تا سر جنوب اروپا گذشتیم. همیشه هم پنجره ماشین پایین بود.
موسیو ابراهیم: قوقولی قوقو!
مومو: وقتی آدم با موسیو به مسافرت میره...
موسیو ابراهیم: چه جنگلی!
مومو: دنیا براش زیباتر میشه و کشف این مسئله برای من بینهایت جالب بود.
موسیو ابراهیم: چه خری!
مومو: من پشت فرمون بودم و تمام توجهم ...
کشتیگیری که چاق نمیشد
از آنجایی که من لاغر و دراز و بیحال و وارفته بودم، وقتی که شومینتسو از جلویم رد میشد، فریاد میکشید:
من یم مرد تنومند رو تو وجود تو میبینیم.
کفریکننده بود! من از روبهرو مثل پوست خشکشده یک شاهماهی بودم که بر روی یک چوب کبریت قرار گرفته بود؛ از نیمرخ... کسی نمیتوانست از نیمرخ مرا ببیند، من تنها از دو ...
گلهای معرفت
خدای عزیز!
پسرک مرد.
من همچنان به همدمی و سرگرم کردن اطفال بیمار خواهم پرداخت. اما برای هیچ کس مامی روز نخواهم بود. فقط اسکار بود که مرا مامیرز میدانست.
شمعی بود که امروز صبح خاموش شد. در نیم ساعتی که پدر و مادرش و من رفته بودیم قهوهای بخوریم. او در غیبت ما مرد و من گمان میکنم که در انتظار همین ...