رمان ایرانی
سلول 18
«سلول 18» داستان مبارزه است، مبارزه علیه دیکتاتوری محمد‌رضا پهلوی، در روزگاری که ساواک پنجه بر جان جوانان و مبارزین می‌کشید و در شکنجه‌گاه‌هایش می‌کوشید تا کمر دلاوران را خم کند. درویشیان داستان خانواده‌ای را باز می‌گوید که بی‌دلیل به اسارت در می‌آیند و در روز حبس با ددمنشی رژیم رو در رو شده و آگاهی می‌یابد که تنها راه، گسستن بند‌های اسارت و از بین بردن سلطه دیکتاتور است. درویشیان در این اثر البته تا حدی غلوآمیز چهره‌های قصه را تصویر کرده و کوشیده تا مردمان عادی را در روند درگیری با رژیم آبدیده و استوار تصویر نماید.
از این ولایت
عید که شد، پیرهن قرمزی با گل‌های آبی برایش دوختند، دست و پایش را حنا بستند و با ویس مراد و خداداد پیش براخاص رفتند. مادربزرگ در آغوشش کشید، و بوییدش. چشم‌هایش کم‌سوتر شده بود. دست‌های زبر مادربزرگ را بوسید. به اسپندهای نخ‌شده، نگاه کرد. به گوشه اتاق نگاه کرد. مادربزرگ چند تا نقل چرک‌آلود که از مدت‌ها قبل نگه ...
آب‌شوران
پس از آن که کیسه‌کشیدنمان تمام می‌شد، نوبت من می‌رسید که بابام را کیسه بکشم، چون پسر بزرگتر بودم. در حالی که او را کیسه می‌کشیدم، مرتب می‌گفت:‹‹سفت بکش! سفت‌تر! مگر نان نخورده‌ای، ای مجنون لاغر؟!››
تمام زورم را می‌زدم ولی باز بابام راضی نبود.
ـ از یارو بمال!
چند نفری که دور و برمان نشسته بودند. ناگهان ساکت می‌شدند و رو به ...
درشتی
بهار همه‌جا نشسته بود. باد بوی تلخ شکوفه بادام کوهی می آورد. صورتش گل انداخته بود و به زیبایی و ظرافت نانی نازک، شده بود. غرشی بیشه را لرزاند. چند شکوفه از درخت بادام کوهی پرپر زد و روی زمین ریخت. سلیمه هراسان از جا پرید. سه هواپیما اوج می گرفتند. در پس تپه‌ای عبار انفجاری در هوا پهن می‌شد. ...
