رمان خارجی
بعضی زن‌ها
آرچي مك‌لاورتي صدايي براي آواز داشت كه هركس يك‌بار مي‌شنيد هرگز فراموش نمي‌كرد. صدايي صاف و محكم. كلمه‌ها را نيمي فرياد و نيمي آواز ادا مي‌كرد. آواز محزون و يكنواخت و بي‌پيرايه‌اش، چيزهايي را بيان مي‌كرد نگفتني، واضح و شمرده. از رز هم با آواز خواستگاري كرد، برايش خواند: «هرگز زن يك جوان بي خاصيت نشو.»...
صفحه نویسنده
جمعی از نویسندگان
۲۸۸ رمان
...
بعد از 73 پروانه (شعر هلند)
شعر هلند طی تاریخش دچار تغییرات بسیاری شده است. مهم‌ترین این تغییرات را جنبش «هنر برای هنر» سال‌های هشتاد سده نوزدهم، جنبش شعر تجربی سال‌های پنجاه سده بیستم و نفوذ اندیشه پست مدرن در دهه‌های اخیر به وجود آورده‌اند. «بعد از هفتاد و سه پروانه» شاید نگاهی به گوشه‌هایی از ماجراهایی که شعر هلند را از سر گذرانده است. نگاهی ...
100 (100 داستان کوتاه از آثار منتخب بزرگترین نویسندگان جهان به همراه جملاتی از مشاهیر)
روزی روزگاری، مردی در باغش چندین درخت انار داشت و سال‌ها به هنگام پاییز انارهایش را در سینی‌های نقره‌ای، بیرون باغش می‌گذاشت و بر سینی‌ها علامت‌هایی گذاشته بود که رویشان نوشته بود: یکی بردارید، نوش جانتان. اما مردم می‌گذشتند و هیچ‌کس از میوه‌ها بر نمی‌داشت!
مرد فکری کرد و سال بعد هنگام پاییز دیگر انارها را بر سینی‌های نقره نگذاشت، اما ...
از بانوان نویسنده چه خبر
ملاک انتخاب نویسندگان کتاب حاضر دوره زندگی و فعالیت هنری آنان است. کاترین آن پورتر، کاترین منسفیلد، ویلا کتر، شرلی جکسون، ویرجینیا ولف، سیلویا وارنر، الیزابت بوئن و دوروتی پارکر همگی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم می‌زیسته‌اند. این دوره، دوره ظهور تحولات شگرف و اساسی در باورها، فرهنگ و سیاست در جوامع غربی است. دوره اعطای آزادی‌های ...
پرده نقره‌ای (گزیده بهترین داستان‌های کوتاه 3 دهه)
از سال 1915 همه ساله مجموعه‌ای به‌گزین شده از داستان‌هایی که در نشریات تخصصی ادبی و حتی عمومی به چاپ می‌رسد، پس از طی مراحل خاصی از داوری تحت عنوان بهترین داستان های کوتاه آمریکایی انتخاب و منتشر می‌شود. مجموعه‌ای که پیش روی شماست از میان داستان‌های سه دهه‌ی گذشته انتخاب شده. داستان‌هایی که هر کدام حال و هوایی خاص ...
خاتون در آینه (تصویر زن در آثار داستان‌نویسان معاصر ایران) مجموعه داستان
در کشورهای جهان سوم، ادبیات، به ویژه ادبیات داستانی، بیشتر به مسائلی چون فقر، اختناق، عدم امنیت و بی‌عدالتی می‌پردازد. حال آن که در غرب پرداختن به این مقولات معمولا بر عهده رسانه‌هاست. از این رو می‌توان ادعا کرد که در شرق و از جمله در ایران ادبیات بیشتر جنبه گزارشگری دارد و تا حد زبادی جایگزین رسانه‌های عمومی شده ...