چرا دنیا دائم به دو تکه تقسیم میشد، چرا باید همیشه یکور فهرست چیزهایی نوشت و آنور فهرست چیزهایی مقابلش قرار داد، هیچوقت هم این دو طرف برابر مساوی از کار در نمیآید. چرا دنیا یک جایی دست از سر آدم برنمیدارد و همه چیز را اندازه هم حساب نمیکند. خوبیها و بدیها و خواستهها میلیمتر به میلیمتر مساوی هم. چیزی از دست میدهی اندازه همان چیز به دست میآوری...