تازهترین مجموعه داستانِ عباس عبدی در فضا و حال و هوای کتابهای گذشته اوست به اضافه مضمونهایی نوترو بکرتر. عباس عبدی با کتابِ موفقِ قلعه پرتغالی در اواسطِ دهه هشتاد به شهرت رسید. او سالهای طولانی به عنوانِ داستاننویس و منتقدِ ادبی فعالیت کرده است و به خاطرِ حضوری طولانی در جزایر و سواحلِ جنوبی ایرانی تجربههای منحصر به فردی دارد. پرندههای هلندی نیز با توسل به همین تجربهها اغلب روایتِ یک مرد است از جهانِ پیرامونش و ماجراهایی که گاه او در بطنشان قرار میگیرد و گاه از بیرون به آنها نگاه میکند. جهانِ عبدی مملو از حضورِ طبیعت و خاطرات است. ترکیبی که باعث میشود نوعی رمزآلودگی درش به وجود آید و مخاطب در پی یافتنِ ریشههایی باشد که این احساس را ساختهاند. تماشای سرنوشتها و گذر از زمانهای گمشده از موتیفهای همیشگی این داستاننویس باتجربه به شمار میآید. امری که به خاطر سفرها و زیستِ بسیار متفاوت اوست در این سالهای طولانی. برای همین پرندههای هلندی جهانی میسازد که در دلِ داستانهای آن میشود تکههای متفاوت و گاه متناقضی دید از یک قهرمانِ تنها که ایستاده و به جهان چشم دوخته و خیره نگاهش میکند.