کودک و نوجوان
4 موش در اعماق جنگل تله موش (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 6)
(Quattro topi nella giungla nera)
خیلی حالم خرابه دکتر خزآرام، نه؟! روی مبل مطبِ روان‌موش‌پزشکم، دکتر خزآرام، ولو شده بودم. با اینکه مبلِ راحتی بود و از پشمِ گرم و نرمِ گربه درست شده بود، اما من خیلی راحت نبودم، بیشتر نگران بودم. ـ دکتر خزآرام! خیلی حالم خرابه! نه؟ دکتر خزآرام به پشتیِ صندلی‌اش تکیه داد و با آن لهجه خنده‌دارش گفت: «خُف اول فایَد چند تا سؤال ازت فِپُرسم. فِگو فِفینم، از کِی شروع شد؟» آه کشیدم...
اسم من استیلتن است جرونیمو استیلتن (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 4)
تا حالا اسم دستیار من، پینکی پیک، به گوشِتان خورده؟ پینکی فقط چهارده سالش است، ولی یکی از باهوش‌ترین موش‌هایی است که تا حالا دیده‌ام. حتماً دوست دارید بدانید پینکی چطور توی روزنامه من، جریده‌ی جوندگان، مشغول به کار شده. پس بهتر است این کتاب را بخوانید. داستان خیلی دراااازی دارد... پُر از خنده، ماجراجویی، هیجان و البته اتفاقات خجالت‌آوری ...
ملاقات با هیولا برفی (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 12)
وقتی دوست قدیمی‌ام، پروفسور الکتریک پنجه، زنگ زد و ازم کمک خواست، فوری قبول کردم، با اینکه می‌دانستم باید سفر کنم آن سر دنیا و از قله‌ی اورست هم بروم بالا! سفر تازه‌ام خطرناک و طولانی از آب درآمد. نزدیک بود دم بیچاره‌ام یخ بزند که بلای بدتری هم سرم آمد. هیولای برفی من را دزدیدند! بله، روحم هم خبر ...
پنجه‌ات رو بکش کله پنیری (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 3)
یا خداوندگار پنیرها! عجیبا پنیرا! همه موش‌های دوست و آشنا می‌گفتند من را اینجا و آنجا دیده‌اند که فلان کار را می‌کنم. اما خودم یادم نمی‌آمد! نکند داشتم عقلم را از دست می‌دادم؟ یعنی بالاخره پنیر را به آب داده بودم؟ نه! خیلی زود فهمیدم چی به چی است. یک جرونیموی دیگر، درست شکل من، دوره افتاده بود و خودش ...
در جستجوی گنج غرق‌شده (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 13)
همه‌چیز با یک نامه شروع شد، یک نامه با عطر و بوی گل سنبل. شما عطر سنبل دوست دارید؟ من که دیوانه‌ی بوی سنبلم. واقعاً خیلی آرامش‌بخش است. فکر می‌کنم به‌خاطر همین هم هست که توی مرکز ماساژ تن‌آساموش، روغن سنبل به تن موش‌ها می‌مالند. من عاشق ماساژم. واقعاً خستگی‌ام را درمی‌کند. این قضیه‌ی ماساژ هم برای خودش داستانی دارد ...
تعطیلات در هتل ژنده پنده (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 14)
بعضی وقت‌ها موش پُرکاری مثل من به تعطیلات نیاز دارد، سفری خوب و آرامش‌بخش. ولی به‌حق پنیرهای ندیده و نخورده! هربار خواستم از شلوغی شهر موش‌ها جدا شوم، یک مصیبت روی سرم هَوار می‌شد! واپنیرا!!!
وقتی هم که مصیبت‌ها تمام شد، همه‌ی جاهای خوب پُر شده بود. دست آخر از هتل ژنده‌پنده‌ای سر درآوردم و هم‌اتاقی‌هایم هم یک مشت موشچه از ...