نمایشنامه و فیلم‌نامه
از عشق و 3 نمایشنامه دیگر
یک: 36 ساله. دو: 34 ساله. سه: 47 ساله. چهار: 38 ساله. پنج: 47 ساله. شش: 39 ساله. سه: نه، یه کمی صبر کن دیگه... دو: من باید... سه: صبر کن الان نرو! دو: آخه من باید برم. سه: یه لحظه فقط... یه کمی دیگه. دو: نه، نمی‌خوام... آخه باید... من باید... سه: خب من هم باید... دو: نمی‌خوام برم. دلم می‌خواد بمونم. اینه اون چیزی که می‌خوام، ولی مجبورم برم. سه: من هم نمی‌خوام برم. اینه اون چیزی که می‌خوام. دو: باشه. [سکوت]
آهنگ بی‌صدا و 3 نمایشنامه دیگر
اولوف: «بذار پالتوت رو بگیرم.»
یوناس: «بفرما»
اولوف: «ممنون خب، حالا خونه‌ایم دیگه.»
یوهانا: «آره دیگه، باز هم خونه‌ایم.»
اولوف: «خیلی حس عجیبیه! نه؟»
یوهانا: «چی؟»
اولوف: «عجیب نیست؟»
یوهانا: «چی عجیب نیست؟»
اولوف: « همین توی خونه بودن. حس عجیبیه. دوباره باز هم توی این خونه‌ای. انگار نه انگار. انگار هیچچی رخ نداده!»
33193
وجود انسانی سیستم‌هایی رو خلق کرده که زندگی‌هامون رو به صورت جداگانه قانونمند کرده. سیستم‌هایی که ما رو برده کرده و نمی‌تونیم تغییر کنیم. ما بردگان اقتصادیم، بردگان یک دیکتاتوری کاپیتالیستی عظیم. تنش‌های اجتماعی دارن رشد می کنند و هر روز بدتر و بدتر می‌شن. مردم توی زندان‌های اقتصادی دارن گرسنگی می‌کشن. از مردم وسایل و کرامت و غرورشون رو ...