نمایش از یک غریزه نشئت میگیرد. غریزه نمایش یک غریزه عام است و تماشاگر و نمایشگر در این غریزه مشترکاند. ولی جدا از این غریزه عام، هر اثر نمایشی درست در همان لحظهای که نطفه هستیاش شکل میگیرد صاحب غرایزی میشود که مجموعشان هستی آن نمایش را معنا میکند، که مجموعشان رمز و راز موجودیت آن نمایش را به جریان میاندازد.