رمان خارجی - خاور میانه
الیف شافاک در این کتاب از موضوعهای مختلفی همچون هویت زن و جایگاه او در جامعه و خانواده، آزادیهای فردی، روابط میان زن و مرد، ادبیات، نزاعهای قومی و غیره... صحبت میکند. شافاک در این کتاب به زندگی شخصی خود نیز پرداختع و به عنوان یک زن نویسنده چالشهای زندگیاش را به رشته تحریر درآورده است. هر حکایت هر کلمه یک شمسپاره است... تکهای از آفتاب است... میافتد روی شانههامان آرام، مثل دانههای برف مثل باران روحمان را میشوید از وجود غبار و آلودگی پاک میکند از یکنواختیها...
صفحه نویسنده
الیف شافاک
۳۶ رمان
الیف شفق یک نویسنده ترکتبار است. وی رمانهایی به انگلیسی و ترکی و فرانسوی منتشر کرده است.
شفق دو رمان به انگلیسی نوشته است که بخاطر اشاره به نسلکشی ارمنیان در رمان دومش به نام حرامزاده استانبول (The Bastard of Istanbul) از سوی دادگاههای ترکیه به جرم "اهانت به ترک بودن" متهم شد. پرونده او در ژوئن ۲۰۰۶ بسته شد ولی در ژوئیه همان سال دوباره گشوده شد و وی با احتمال سه سال زندان روبرو شد. مترجم و ناشر او ...
بهترین زمان مردن
چه کسی غریبه واقعی است؟ کسی که در یک کشور زندگی میکند و میداند که متعلق به کشوری دیگر است یا کسی که در کشورش مانند غریبهها زندگی کرده و نمیداند که دقیقا به کجا تعلق دارد؟
"بهترین زمان مردن" پنجمین اثر الیف شافاک، رماننویس معروف زن ترکیه است، این اثر که با یک حکایت از "مثنوی معنوی" آغاز میشود ...
ناپاکزاده استانبول
«سحرآمیز، شگفتانگیز، مبهوتکننده... در چند صفحه آخر از فرط ناباوری نمیتوانید نفس بکشید.»
آسیه کازانچی با اقوام دورش در استانبول زندگی میکند. به خاطر یک نفرین مرموز خانوادگی، همه مردان کازانچی در اوایل چهل سالگی میمیرند، بنابراین خانه زنانه است: زلیخا، مادر زیبا و سرکش آسیه که یک دکان خالکوبی را میگرداند؛ بانو، که به تازگی پی برده که یک ...
ملت عشق
با صدای: پروین محمدیان
خیلی وقت پیش بود. به دلم افتاد رمانی بنویسم. ملت عشق. جرئت نکردم بنویسمش. زبانم لال شد. نوک قلم کور. کفش آهنی پایم کردم. دنیا را گشتم. آدمهایی شناختم، قصههایی جمع کردم. چندین بهار از آن زمان گذشته کفشهای آهنی سوراخ شده، من اما هنوز خامم، هتوز هم در عشق همچو کودکان ناشی...
استفاده از کتاب گویا یکی ...
طریقت عشق (روایتی از عشق پرشور مولانا و شمس)
به یاد دارم سالها قبل شور نوشتن زمانی در دلم افتاد.شریعت عشق. اما جسارت نوشتنش را در خود نیافتم. زبانم لال و نوک قلبم کور شد. در پی خوردن 40 تنور نان رفتم. دنیا را گشتم، انسانها را شناختم، حکایتهایی شنیدم. بسیار بهار بر من گذشت نانی در تنورها نماند و من هنوز در عشق چون کودکی بیتجربه بودم.