«سنگی بر روی بافه» آخرین رمان علیمحمد افغانی است که نگارش آن در سال 1382 به پایان رسید. در این کتاب نیز همان دستمایهها و دلبستگیهای همیشگی نویسنده از فقر، زیبایی، عشق، مردمان سادهدل مشاهده میشود. روایتی آشکار از زیبایی خیرهکننده یک دختر که اطرافیان تاب و تحمل دیدن او را ندارند. رفتار آزادمنشانه دختر در دفاع از حقوق اجتماعی خودش، چیزی جز بدنامی، و ننگ برای او به ارمغان نمیآورد. زیبایی بلای جانش میشود و ناچار پس از مرگ پدر با دستی تهی ترک یار و دیار میکند. نثر روان و نگارش پرکشش قصه، خواننده را تا پایان داستان نگه میدارد.