صفحه نویسنده
جیمز جویس
۱۴ رمان
جیمز آگوستین آلویسیوس جویس نویسندهٔ ایرلندی بود که گروهی رمان اولیس وی را بزرگترین رمان سده بیستم خواندهاند. اولین اثرش دوبلینیها مجموعه داستانهای کوتاهی است درباره دوبلین و مردمش که گاهی آن را داستانی بلند و با درونمایهای یگانه تلقی میکنند.
جویس در خانوادهای متوسط در دوبلین به دنیا آمد. در مدرسه و دانشگاه دانشآموزی با استعداد بود. در اوایل دههٔ سوم زندگی به اروپای قارهای مهاجرت کرد و در شهرهای تریسته، پاریس و زوریخ اقامت گزید. گرچه بخش بزرگی از ...
مردگان
"مردگان" آخرین و طولانیترین داستان دوبلینیها (1914) است که با داشتن 15،952 کلمه در حد رمان کوتاه هم به شمار میرود. این داستان به مضامین عشق و شکست و مرگ و ماهیت هویت میپردازد. تی. اس. الیوت "مردگان" را «یکی از بزرگترین داستانهای کوتاهی که تاکنون نوشته شده» توصیف کرده است.
«روح گیبرییل به حیطهای نزدیک شده بود که خیل ...
اندکی ابر
یک جمله از اشعار بایرون که روی میز بود او را به خود جلب کرد. در حالی که مواظب بود کودک بیدار نشود کتاب را با احتیاط با دست چپ باز کرد و شروع به خواندن اولین شعر آن کرد:
«بادی نیست
بعدازظهر است و یاس و نومیدی
زفیر است که به بیشه میتازد...
عاشق خواهم ماند
تا آندم که بازگردم و
آرامگاه مارگارت خویش
و ...
تبعیدیها
بئاتریس: با همان حالت قبل. اومده، اینطور صحبت نکنید.
ریچارد: او مرا از خود راند. به خاطر او سالها در تبعید و فقر، یا چیزی شبیه به آن، زندگی کردم. هیچ وقت کمک هزینهای را که او از طریق بانک میفرستاد قبول نکردم. من هم صبر کردم، اما نه برای مرگ او، بلکه برای کمی فهمیدن من، پسری که از گوشت ...
مردگان
جیمز جویس، واژه تجلی را برای لحظه مکاشفه بکار میبرد، که معمولا مقارن پایان داستان میآید و دریافت و آگاهی را تسریع میکند، و نحوه برداشتها و وقایع را تغییر میدهد. غالبا جرقه واقعی ساده یا معمولی چنین لحظهای را ایجاد میکند، این لحظه پایانی که جویس از آن به عنوان تجلی یاد میبرد در داستانهای کوتاه و بلند جویس ...
اولیس 1 (کتاب اول)
آخرین وداع بینهایت تأثرآور بود، از منارههای دور و نزدیک صدای ناقوسِ مرگ لاینقطع بلند بود و همه را به تشییع جنازه میخواند و در گوشه و کنار محلههای غمزده دهها طبل پوشیده در نمد که صدای پوک توپها آنها را قطع میکرد، ندایی شوم سر میداد. غرش کرکننده رعد و روشناییکور کننده برق که این صحنه مرگبار را روشن ...