سه نمایشنامه «اخطار»، «بیپروایی» و «زن زندگی» تکپردههایی از یوجین اونیل هستند که نیاز انسان به پول و عشق را بازنمایی میکنند و به این ترتیب آثار او را از تراژدی و حزنانگیز بودن صرف، فراتر میبرند. در نمایشنامه «اخطار» یک اپراتور رادیو که شنوایی درستی هم ندارد، به دلیل آواری از مشکلات مالی، زنی سرزنشگر و خردهگیر و کودکانی گرسنه مجبور است به سفری دریایی برود؛ اما این سفر سرنوشتی غمبارتر از زندگی برایش رقم میزند. در نمایشنامه «بیپروایی» زنی به اجبار خانواده با معیار پول و ثروت ازدواج میکند. سپس در عطش دستیابی به ذرهای محبت، عشق را در آغوش مرد دیگری جستجو میکند. در نهایت نیز چیزی جز سرانجامی تاریک عاید آن مرد نمیشود. نمایشنامه «زن زندگی» بر گفتگوهای 2 معدنچی آمریکایی که هر دو عاشق زنی جوان هستند، تمرکز دارد. هر سه داستان، نقش مرد و زن در تحکیم و یا از هم گسستن بنیان خانواده را به عنوان بنیادیترین گروه اجتماعی به بوته آزمایش میگذارند.