خانه خاموش

حس عجیبی وجودم را فراگرفت و لرزه بر اندامم انداخت. نکند همه بی‌خبر و برای همیشه رفته‌اند و من در این خانه تک و تنها مانده‌ام؟ ترسیدم. باز صدا زدم بلکه ترسم را فراموش کنم، اما آن حس عجیب قوی‌تر شد. انگار هیچ موجودی در دنیا نمانده بود، نه انسان، نه پرنده، نه سگی ولگرد و نه حتی جیرجیرکی. صدای ناامید و وحشت‌زده‌ام باز بیهوده بلند شد. گویی کسی صدایم را نمی‌شنید جز مبل‌های متروک، صندلی‌ها، میزهای خاک‌گرفته، درهای بسته و اشیای ناامیدی که خود به خود تق و توق می‌کنند. خانه خاموش حکایت سه نسل است، داستان پیرزنی عبوس، گورزادی مهربان، مردی دلبسته تاریخ و گسسته از خانواده و جوانانی آرمانگرا و اسیر چنبر ملال، داستانی از سال‌های سیاه دهه هشتاد ترکیه، سال‌های التهاب، سال‌های یاس و نومیدی.