زندگی گالیله
داوری بیرحمانه گالیله درباره خود و آنچه در پایان کار درباره هدف واقعی علم می‌گوید، دریچه‌ای به سوی نور می‌گشاید. کوششی است برای پاسخ، پاسخی که در سراسر نمایش‌نامه جستجو شده است. برشت فقط به طرح مسائل دل خوش نمی‌کند، دست کم راهی به سوی جواب می‌نماید و بذر امکانات گوناگون را در اندیشه ما می‌پاشد. به همین جهت تحول حوادث و آدم‌ها با ختم نمایش‌نامه به پایان نمی‌رسد. این تحول سیر شگفتش را در اندیشه ما دنبال می‌کند. خواننده یا تماشاگر، به شیوه معمول و قدیم، با حادثه نمی‌آمیزد، مسخر نمی‌شود، بلکه اندیشه‌اش بیدار می‌شود و نیروهای فعالش به کار می‌‌افتد و به جای آنکه فقط گذرگاه احساسات گوناگون باشد، می‌تواند بفهمد و تصمیم بگیرد. تنها تجربه نمی‌اندوزد، بالاتر از آن معرفت می‌آموزد و دید شگفتی در او رشد می‌کند که به گالیله بزرگ امکان داد حرکات ستارگان را ببیند و قوانین حرکت را کشف کند.
