نمایشنامه و فیلمنامه
محاکمه میرزارضای کرمانی
غلامحسین ساعدی در طول دوران فعالیتش، ساحتهای مختلف نوشتن را عرصه کار خود میدید. داستان، ترانه، سفرنامه، فیلمنامه، نمایشنامه، یادداشت و مقاله، قالبهایی برای ظهور اندیشه و تخیل او بودهاند. این مجموعه مشتمل بر آثاری است که ساعدی در اختیار نشریات مختلف قرار داده و از آنجا که برخی از آنها گمنام، کم نام و نشان یا متعلق به شهرهای دور از مرکز بودهاند، این نوشتههای او تا امروز از نظرها دور مانده و در هیچ کتابی منتشر نشدهاند. کتاب حاضر دربرگیرنده تعدادی از نمایشنامهها و یادداشتهای تئاتری غلامحسین ساعدی است که برای اولینبار به صورت کتاب عرضه میشود.
صفحه نویسنده
غلامحسین ساعدی
۲۳ رمان
غلامحسین ساعدی همچنین معروف با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز مینوشت و پس از بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامهنویسان زبان فارسی در روزگار خود به شمار میرفت.
چوب به دستهای ورزیل
میدانچه یک آبادی به نام ورزیل روبروی مسجد آبادی است با ایوان و سایهبانی که روی دو ستون ایستاده. در مسجد وسط ایوان قرار گرفته. با گل میخهای درشت و دو زنجیر به صورت دو قوس که از بالای در به طرفین در کوبیدهاند. برای بستن دخیل و طلب نیاز. دو طرف مسجد به دو کوچه میرسد. دیوار کوچه دست ...
عزاداران بیل
مشدی حسن برگشت و مردها را که گوش تا گوش جلو تیرک نشسته بودند تماشا کرد. علوفه له شده از لب و لوچهاش آویزان بود. اسلام سرفه کرد و در حالی که مواظب حرفهایش بود، گفت:«مشد حسن، سلام علیکم، اومدیم ببینیم دماغت چاقه؟ احوالت خوبه؟»
مشدی حسن، که همچنان نشخوار میکرد، گفت:«من مشد حسن نیستم، من گاوم، من گاو مشد حسن ...
دیکته و زاویه (2 نمایشنامه)
دو رشته سیمخاردار از روبرو و طرف چپ، صحنه را به صورت میدانچهای درآورده است. یک در چوبی در حد فاصل دو رشته، مدخل زاویه است. زاویه در تقاطع دو خیابان قرار گرفته، بنابراین درختها و ساختمانها، نمای بیرون زاویه را درست کردهاند.
دو نیمکت در دو طرف و یک نردبان دو پایه کوتاه، وسط صحنه کار گذاشتهاند.
مجموعه داستانهای غلامحسین ساعدی
قسمتی از عزاداران بیل:
مشدی حسن برگشت و مردها را که گوش تا گوش جلو تیرک نشسته بودند تماشا کرد. علوفه له شده از لب و لوچهاش آویزان بود. اسلام سرفه کرد و در حالی که مواظب حرفهایش بود، گفت:«مشد حسن، سلام علیکم، اومدیم ببینیم دماغت چاقه؟ احوالت خوبه؟»
مشدی حسن، که همچنان نشخوار میکرد، گفت:«من مشد حسن نیستم، من گاوم، من ...