رمان خارجی
کسی که دوست جهان است، جهان نیز دوست اوست. آقای پالومار در حالی که آه می‌کشد می‌گوید: کاش من هم می‌توانستم این‌طور باشم. کتاب آقای پالومار هرچند کم حجم و کم صفحه، اما در جای خود می‌تواند رمان یا حتی 1 دایر‌ه‌المعارف باشد چرا که محتوایی فشرده و متمرکز دارد.
صفحه نویسنده
ایتالو کالوینو
۳۲ رمان
Italo Calvino was born in Cuba and grew up in Italy. He was a journalist and writer of short stories and novels. His best known works include the Our Ancestors trilogy (1952-1959), the Cosmicomics collection of short stories (1965), and the novels Invisible Cities (1972) and If On a Winter's Night a Traveler (1979).His style is not easily classified; much of his writing has an air of the fantastic reminiscent of fairy tales (Our Ancestors, Cosmicomics), although sometimes ...
مورچه آرژانتینی
سه داستان مورچه‌ی آرژانتینی، مه‌دود و ناظر، به نوعی بازتابنده‌ی نگاه نیچه‌ای کالوینو به مناسبات انسانی و نفرت او از میان‌مایگی است. او با این داستان‌ها، انفعال، رفتار واکنشی و عدم خلاقیت افعال برآمده از افعال بردگان را نشان می‌دهد. البته کالوینو با اختیار کردن راوی خویش از میان همین بردگان، طنز و سرخوشی خاصی به داستان می‌بخشد. این داستان‌ها ...
داستان‌های کوتاه ایتالو کالوینو 2 (قارچ‌ها در شهر)
... نیاز به تعدیل عنصر منطقی و اختیاری در روایت، نیاز به نظم و نیز ساختار، مرا به سوی افسانه سوق داد. راه افسانه و راه داستان‌های خیالی، راه بازیگوشی و سهل‌انگاری نیست: وای اگر از محدوده سورئالیسم صرف پا فراتر بگذاریم و وای اگر...
و اما درباره داستان‌هایی که نوشته‌ام، این‌جا، در این کتاب‌اند و من دلم می‌خواهد آن‌ها، ...
سوداگری در ساخت و ساز
نثر کالوینو طبیعی، روان، زیبا و عاری از تصنع و عناصری است که مطالعه شده به نظر می‌آیند اما در پس این طبیعی بودن، یک نظم استوار و اصول زیبایی‌شناختی روشن و واضحی وجود دارند. کالوینو نه فیلسوف است و نه نظریه‌پرداز. او نویسنده‌ای است هوشیار و دور از توهمات که هرگز بدبین و ناامید نیست.
شوالیه ناموجود
در پای حصار سرخ‌فام پاریس، ارتش فرانسه استقرار یافته بود. قرار بود شارلمانی از اصیل‌زادگان دلاور سان ببیند. آن‌ها درست از 3 ساعت پیش در هوای دم‌کرده و کمی ابری بعدازظهر 1 روز آغاز تابستان انتظار آمدن او را داشتند. افراد در زره‌های رزمی‌شان، انگار توی دیگی که روی آتش ملایمی گذاشته شده باشد، در حال پختن بودند.