رمان ایرانی

فصل شیدایی لیلاها

ما هفت‌تن بودیم، من زهیربن قین بجلی، و من ضحاک‌بن عبدالله مشرفی، و من حربن یزید ریاحی، و من عمروبن قرظه انصاری، و من عبید‌الله بن حر جعفی، و من شبث‌بن ربعی. و من، و چنین بود که روایت در این میدان روان شد...

9789643375928
۱۳۸۹
۱۸۴ صفحه
۴۱۰ مشاهده
۰ نقل قول
دیگر رمان‌های علی شجاعی
ستاره‌هایی که خیلی دور نیستند
ستاره‌هایی که خیلی دور نیستند
فرشته‌ها قصه ندارند بانو
فرشته‌ها قصه ندارند بانو فرشته‌ای در بیداری دیدار آمد. عشق داد و قصه‌ای خواست. این همان قصه...نیست.
اگر آدم برفی‌ها آب نشوند
اگر آدم برفی‌ها آب نشوند یکی از پسرها سطلش را کنار گلوله برفی بزرگ خالی کرد و گفت: نه، هنوز کوچیکه. مثلا قراره بزرگترین آدم برفی‌مون رو بسازیم. من الان یه چارپایه می‌آرم، برید روش. باید ازین خیلی بزرگتر بشه.
به بلندای آن ردا
به بلندای آن ردا ـ کفران نعمت می‌کنی فضل! که جان خود را به خطر می‌اندازی و جان من هم اگر به چنین راضی باشم... آن مقصدی که از راه ظلم و خیانت به آن برسند، منزل عدل و حق نیست... و باور ما نیست که به شمشیر ظلم، طلب عدل کنیم.
مشاهده تمام رمان های علی شجاعی
مجموعه‌ها