ویران میآیی
متولد 1339. شروع داستان‌نویسی و نوشتن نقد داستان و نقد فیلم و گاهی فیلم‌نامه‌های کوتاه از 1363. چاپ کردن این نوشته‌ها در نشریات مختلف در همین سال‌ها و تا سال‌ها بعد. از حدود سال 1372 تا هفت سال بعد روزنامه‌نگاری در بخش‌های ادب و هنر چهار روزنامه. اولین کتاب‌های چاپ شده، داستان‌های بلندی برای نوجوانان: پسران دهکده (1369، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولانی (1371، انتشارات کانون پرورش فکری). انتشار رمان نیمه‌ی غایب ( 1378، نشر چشمه) که برنده‌ی اولین دوره‌ی جایزه‌ی مهرگان و همین‌طور جایزه‌ی یلدا ( انی یکی را به‌طور مشترک) می‌شود و تا سال 87 پانزده بار چاپ شده است. انتشار رمان ویران میآیی (1382، نشر چشمه) که نامزد جایزه‌های بنیاد گلشیری و یلدا می‌شود و تا سال 87 چهار بار چاپ شده است. از کتاب‌های غیر داستانی او دو مجموعه مقاله در زمینه‌ی داستان‌نویسی (ده جستار داستان‌نویسی در سال 1383 و جادوهای داستان در سال 1387، هر دو در نشر چشمه) و همین‌طور گردآوری مجموعه مقالاتی درباره‌ی آثار هوشنگ گلشیری به نام هم‌خوانی کاتبان (1380، نشر دیگر) است. آخرین کارهای چاپ شده‌ی سناپور، شمایل تاریک کاخ‌ها و مجموعه شعر سیاهه‌ی من است. رمان لب بر تیغ نیز از او از سال 84 آماده‌ی انتشار و منظر دریافت مجوز است. هم‌چنین نزدیک ده سال است که داستان‌نویسی هم تدریس می‌کند.
