رمان خارجی
(سقراط مجروح) داستان سقراط، فیلسوف یونانی است که به عنوان سرباز در جنگ دلیون با ایران شرکت می‌کند. در پای سقراط خاری فرو می‌رود و این باعث پیروزی جنگ به فرماندهی آلکیسبادیس می‌شود. سقراط مخالف جنگ بوده، اما قهرمان جنگی لقب می‌گیرد و از او تقدیر می‌شود. (سقراط مجروح) داستان شجاعت است، شجاعت اخلاقی. برتولت برشت این داستان را در 1929، وقتی در تبعید بود، برای کودکان و نوجوانان نوشت.
صفحه نویسنده
برتولت برشت
۱۸ رمان
برشت سرودن شعرهایش را در ۱۵سالگی و پیش از نمایشنامه‌نویسی آغاز کرد. نخستین سروده‌هایش را بین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۷ سرود و آنها را در نشریات محلی منتشر کرد. در سال ۱۹۱۸، هنگامی که به خدمت سربازی اعزام شد، افزون بر کار در بیمارستان نظامی پشت جبهه، سروده‌هایش را همراه با نواختن گیتار برای سربازان می‌خواند و آنها را مجذوب نوای گرم و سرود دلنشین خود می‌کرد.
شعرهای نمایشی برشت را از مهم‌ترین آثار او دانسته‌اند. اینها شعرهایی هستند که به ...
رمان دوپولی
رمان دوپولی اثر برتولت برشت، برگرفته از اپرای دوپولی است، زمان داستان حدود سال 1900 است که انگلستان درگیر جنگ با بوئرهاست و جنگ دیگری هم به خاطر کسب سود بیشتر در داخل برپاست و در این جنگ‌ها جان صدها سرباز که سوار بر کشتی‌های فرسوده عازم جبهه می‌شوند و قبل از رسیدن به مقصد طعمه امواج دریا می‌گردند، مطرح ...
آدم آدم است بچه فیل استنطاق لوکولوس
برتولت برشت استاد دیالکتیک بود. در کنار نظریه وحدت تضاد‌ه‌ها، دگرگونی مداوم در تفکر دیالکتیکی بیش از همه به نظر او ثمر بخش می‌رسید، تا بدان درجه اصطلاح تئاتر حماسی را که در گذشته انتخاب کرده بود، در سالهای آخر عمر چنانکه از یادداشتی که بر ((دیالکتیک در تئاتر)) نوشته است بر می‌آید زیاد از حد متوجه شکل ظاهری تئاتر ...
زندگی گالیله
زندگی گالیله افراطی‌ترین درامی است که دوست دارم آن را اجرا کنم آن‌چه من در این نمایش‌نامه می‌بینم رنج‌های یک انسان نابغه و ژنی و محرومیت‌های یک کاشف و چیدن بال‌های انسانی است که قدرت پرواز پرندگان را دارد، اما در نهایت محکوم به سکوت می‌شود. روزگار مرگی صوری را به گالیله تحمیل می‌کند ولی ذات نبوغ در او ماندگار ...
دایره گچی قفقازی
من برشت...
برای برقراری عدل در جهان بسیار اندیشه کردم. راه‌های چندی را آزمودم، که در پس آن، بی‌راهه نمودار شد. دیده‌ام که رادمردان جاودانه‌ی تاریخ برای نجات بشر کوشیده‌اند. با یک دایره‌ی ساده‌ی گچی، من دوستدار بشر بودم و از حامیان هنر، اما اندیشه‌هایم حتی با تمهید هنر نیز در تثبیت عدالت بشری کارساز نشد و ظلم هم‌چنان باقی ماند ...