رمان ایرانی

آشیانی از حریر

پروانه عزیزم نمی‌دانم وقتی که نامه‌ام به دستت می‌رسد در چه اوضاع و شرایطی هستی اما خوب می‌دانم و مطمئنم که مرا به واسطه ندادن پاسخ به نامه‌هایت می‌بخشی زیرا نمی‌دانم تصور کنم کسی که با صبوری بی‌‌حد در تمام طول این سال‌ها بی‌آنکه پاسخی دریافت کند برایم نامه می‌داده فرد بی‌گذشت و نامهربانی باشد. راستش باید به حقیقتی اعتراف کنم که مطمئنم از خواندنش شادمان می‌شوی و آن اینست که همیشه حق با تو بود، تو از من باوفاتر بودی.

پگاه
9786005320220
۱۳۹۱
۳۳۶ صفحه
۳۶۶۲ مشاهده
۰ نقل قول