دورههای زنانه هم این بدیها را دارند. اولش همه خوب و شیک از داراییها و خانه و زندگیشان گزارش میدهند. بعد سرک میکشند در زندگی خصوصی همدیگر و بعد هم بدون اینکه تخصص داشته باشند به هم راه کار نشان میدهند و نسخه میپیچند...
نوبت عاشقی
چشم گشود با چشمهای منتظر و نگاه خشمگین و رنجیده او مواجه شد. حالا نوبت عاشقی او شده بود. نوبت عاشقیای که به خوشبختها داده میشد. به نرمی پاسخ داد:
فقط به این دلیل که میدونم جواب من هیچ تغییری در اوضاع نمیدهد با صراحت بهتون جواب میدم... بله، من هم به شما علاقهمندم!
کارما
هزار بار آرزو کرد کاش ماجرا اینطوری پیش نمیرفت. از آن کاشهای سرگردانی که همه آدمها در گذشتهشان پیدا میکنند و با اینکه میدانند زندگی دکمه برگشت ندارد؛ باز آرزویش میکنند!
از آن سوی آیینه
به راستی کدامیک از ما،
تصویر آن دیگری است؟
فاصله میان من و او
که در آن سوی آیینه ایستاده
فقط به اندازه یک حرکت است
و این که چه کسی قبل از آن دیگری
دستش را تکان دهد!
آیا از آن سوی آیینه هم میتوان دلنگران بود؟
و آیا آنکه آنسوتر ایستاده
حسرت بودن این سو را ندارد؟
شاید هم روزی، من با حسرت از آنسو
به ...
عطر بهارنارنج
پنجره را بستم و تکههای سفال گلدان را برداشتم و گیاه را در یک شیشه شیر خالی گذاشتم و داخلش آب ریختم و شروع کردم به جارو کردن خاکها، همانطور که خاکها را در سطل آشغال میریختم ناخودآگاه فکر کردم چقدر حکایت این گلدان شکسته شبیه من است! گیاهش ناامن و نامطمئن به آینده در یک شیشه آب مانده، نه ...
در پایان شب
من هم آن روزها را پشت سر گذاشتهام.
روزهای الزام و بایدها،
روزهای زندگی دوگانه:
در خانه به گونهای بودن و بیرون از خانه
تظاهر به آنچه دیگران میپسندند.
امروز اگر خستهام،
امروز اگر تحمل کوچکترین ناملایمتی را ندارم
این تحفه شاید یادگار آن روزها باشد.
ولی میدانم هر شبی را بیانی است.