نمایشنامه
بکت، نام نمایشنامه «آخر بازی» را از بازی شطرنج گرفته است. البته نمایشنامه راجع به پایان بازی شطرنج نیست. اما وضع پایان بازی در شطرنج مقایسهای است با پایان بازی زندگی. «پایان در آغاز است با این وجود ادامه میدهیم.» در «آخر بازی» هیچ اتفاقی نمیافتد و این «هیچ» است که اهمیت دارد. «گریه کن، گریه کن برای هیچ فقط برای این که نخندی»
فیلم
این فیلمنامه تنها تلاش ساموئل بکت در عرصهی رسانه سینماست. فیلمنامه در سال 1963 نگاشته و در تابستان 1964، با کارگردانی آلن شنایدر و با نقش آفرینی باستر کیتون در شهر نیویورک به فیلم درآمد برای فیلمبرداری این فیلم ساموئل بکت خود در جولای همان سال به آمریکا سفر کرد.
این فیلم صامت است، تنها یک صدای ملایم " هیس" ...
مالون میمیرد
بله، روزگاری بود که بیدرنگ شب میشد و با جستجوی گرما و تکههای تقریباً خوردنی به خوبی میگذشت. و تصور میکنی که این وضع تا آخر همینطور باقی میماند. اما ناگهان همه چیز دوباره شروع به خشم و خروش میکند، در جنگلهایی از سرخسهای بزرگ گُم میشوی یا در زمینهای بایرِ در معرض بادهای شدید میچرخی، تا اینکه کنجکاو میشوی ...
مرسیه و کامیه
سفر مرسیه و کامیه را اگر بخواهم میتوانم تعریف کنم، چون تمام مدت با آنها بودم.
سفری که بدون دریاها و بدون گذشت از مرزها، از میان مناطق کمتر ناهموار، هرچند در بعضی جاها بیابانی، اسباب و وسایلش به قدر کفایت ساده بود. آنها مرسیه و کامیه، در خانهشان ماندند و این شانس بسیار گرانبها را داشتند. از کماقبالی یا خوشاقبالی، ...
