بعضی چیزها را هرچه هم بخواهی پنهان کنی نمیشود. زیر لایههای زمانهای رفتهی زندگیات میمانند، و وقتی انتظارشان را نداری، شبی، روزی، میآیند حاضریشان را میزنند. مثل آدمهایی که بیدعوت قدم میگذارند توی زندگیات...
داستانهای 84
فکرش را که میکنم میبینم تمام علاقهها و دلبستگیهای بابا در چند تا چیز که مدام تکرار میشد خلاصه میشد. بر عکس مامان عاشق چیزهای تازه بود. برای همین هم هست که هیچ چیزی نیست که او را یادم بیاورد. با این که چند سال بعد از مرگ بابا رفت، انگار بیش از بابا دور و فراموش شده است.
پاییز بود (داستان کوتاه)
یکی از روزهای پاییز بود که همکاران، نگران و بیخبر از حال احمد میرعلایی بودند. آنها حتی به خانهی او زنگ زده و به کتابفروشی رفته بودند. نزدیک غروب شخصی تماس گرفت و گفت که به منزل احمد بروید. جنازهی احمد صبح در گوشهی خیابان پیدا شده و به پزشکی قانونی برده شده بود. دوست او خاطرات خویش را با ...
عذاب یا 7 خان زندگی
طاهره خانم، هم صدای دلنشینی داشت، هم با شعر و شاعری سر و کاری کمابیش عمیق، کمال فکر میکرد «مامان طاهره» تمام غزلهای حافظ را از بر است؛ اما هر وقت حافظ میخواند، حتی اگر برای خودش یا دیگران فال نمیگرفت، حتما از روی کتاب میخواند. خودش هم شعر میسرود؛ اما به ندرت آنها را برای کسی میخواند. آسیدابوالفضل یکی ...
تماشا
وقتی عمه منیژه میگوید میخواهیم برویم بروجن، خدا دنیا را به من میدهد. میرویم سری بزنیم به بیبیجان. هنوز چند ماهی به گذشتن از برزخ حصبه و دیدار بهشت مانده است. این اولین سفریست که میروم بروجن.
عمه جان هر سال چند بار میروند؛ و هر بار یکی - دو هفته میمانند.
نمیشود
تازه فهمیدم مقصودش چیست. خودش نمیدانم در چند سالگی مادرش را از دست داده. نمیدانم چه خاطرهیی از او دارد. دوست ندارد در اینباره حرف بزند. یکی دوبار که پرسیدم، فقط گفت اینها یک مشت خاطرههای خصوصی است. «گفتن ندارد.» میگوید: اگر برای کسی بگویی، مثل این است که به آن بیحرمتی کرده باشی.