بعضی چیزها را هرچه هم بخواهی پنهان کنی نمیشود. زیر لایههای زمانهای رفتهی زندگیات میمانند، و وقتی انتظارشان را نداری، شبی، روزی، میآیند حاضریشان را میزنند. مثل آدمهایی که بیدعوت قدم میگذارند توی زندگیات...
نمیشود
تازه فهمیدم مقصودش چیست. خودش نمیدانم در چند سالگی مادرش را از دست داده. نمیدانم چه خاطرهیی از او دارد. دوست ندارد در اینباره حرف بزند. یکی دوبار که پرسیدم، فقط گفت اینها یک مشت خاطرههای خصوصی است. «گفتن ندارد.» میگوید: اگر برای کسی بگویی، مثل این است که به آن بیحرمتی کرده باشی.
پاییز بود (داستان کوتاه)
یکی از روزهای پاییز بود که همکاران، نگران و بیخبر از حال احمد میرعلایی بودند. آنها حتی به خانهی او زنگ زده و به کتابفروشی رفته بودند. نزدیک غروب شخصی تماس گرفت و گفت که به منزل احمد بروید. جنازهی احمد صبح در گوشهی خیابان پیدا شده و به پزشکی قانونی برده شده بود. دوست او خاطرات خویش را با ...
باقیماندهها (داستان کوتاه)
تماشا
وقتی عمه منیژه میگوید میخواهیم برویم بروجن، خدا دنیا را به من میدهد. میرویم سری بزنیم به بیبیجان. هنوز چند ماهی به گذشتن از برزخ حصبه و دیدار بهشت مانده است. این اولین سفریست که میروم بروجن.
عمه جان هر سال چند بار میروند؛ و هر بار یکی - دو هفته میمانند.