نمایش‌نامه
سگ نگهبان و درختی در باغ
نمی‌دونم چرا فعل چرخیدن رو استفاده کردم، ولی به نظرم طبیعیه... چون سگ با یه طناب به درخت بسته شده بود و حول یه محور، فقط می‌تونسته بچرخه... اصلا به نظرم،فعل زندگی کردن؛ در واقع همون دور یه محور چرخیدنه... همه ما داریم دور خودمون می‌گردیم. فقط شعاعش فرق می‌کنه... اما به هر حال، محدوده
اختراع بزرگ و بشریت
مخترع جوان: آره مقصر خودمم...
همیشه خودم بودم.
اگه یه کم عاقل‌تر بودم،
الان «آنا» توی اون اتاق داشت تلویزیون نگاه می‌کرد...
به جای اینکه توی اون سوئیت،
کنار خونه اون مرتیکه؛ زندگی کنه...!
شایدم الان توی سوئیتش نباشه...
شاید دارن با هم سیب گاز می‌زنن...
از همون سیب‌هایی که دیگه این دوره ـ زمونه پیدا نمی‌شه.
مشاور خیالی: اون برمی‌گرده.
مخترع جوان: ...
مراوده جنازه‌ها
«ارباب»، به سمت یکی از تابلوهای روی دیوار می‌رود و مقابل آن می‌ایستد. تابلو؛ صحنه نبرد، میان دو ارتش است.
ارباب: صحنه جنگ، فقط توی تابلوها با شکوهه. وقتی که به تاریخچه و دلایل به وجود اومدنشون پی می‌بری، به نظرت خیلی حقیرانه و احمقانه میان... کاشکی جنگجوها به دلایل منطقی می‌جنگیدن... اون وقت نقاشا مجبور بودن از نبردای خیالی ...
جایی میان 2 سرزمین
جمیل: قراره موقتا اینجا باشیم... من و «حنانه»، خیلی سخت نمی‌گیریم...
یه گوشه وسایلمونو می‌ذاریم... شباهم، یه کناری می‌خوابیم...
فکر کنم همین چند روزه، بتونیم از اینجا بریم.
شهران: اسمشه که موقته، ما الان نه ماهه که اینجاییم...!
توی کمپ، آدمایی هستن که بیشتر از یه ساله اینجان...
تا چند وقت دیگه، همین جا یه قبرستون هم واسمون درست می‌کنن...
فقط شیش نفر، ...
عشق به دیکتاتورها کمک نمی‌کند
خوزه: با من بیا...
صدای مارتا: (از بلندگو): نمی‌تونم.
خوزه: بیا از اینجا بریم بیرون... همه چیزو درست می‌کنم.
صدای مارتا: (از بلندگو): گفتم که، نمی‌تونم باهات بیام...
دیگه بین ما خیلی فاصله‌ست.
خوزه: می‌دونم چرا با پدرت اینجایین... می‌خوام نجاتتون بدم.
صدای مارتا: (از بلندگو): ما اومدیم اینجا شام بخوریم، فقط همین.
خوزه: با من بیا،؟ بذار نجاتتون بدم. ...