ای روزگار، یادش بخیر! اون وقتا بازیهامون مثه امروزیا نبود، مشغولیت زمون بچگی ماهارو دیگه بچههای این دوره زمونه بلد نیستن. یادمه اون روزا دخترا تو خونه بازی میکردن، همین خالهبازی و کش بازی و یه پی دو پی... پسرا گرگم به هوا و تیلهبازی و شاه دزد وزیر. شبای بلند زمستونی بزرگا جمع میشدن زیر کرسی، بچهها کنج پستویی یا گاهی هم اتاقای پشتی و دور از چشم بزرگترا، به بازی و هرهر کرکر میافتادن. نوبه بازی شاه دزد وزیر که میرسد، هرکی شاه میشد، پشت لب اونی که دزد شده بود، سبیل آتشین میکشید! پسرا تا وقتی بچهتر بودن، رغبت داشتن از این قسم بازیا هم بکنن، اما همچین که پشت لبشون سبز میشد، تا جا داشت از این بازی در میرفتن، ها نه!؟