رمان خارجی
در آغاز داستان راوی کتاب وارد آلمان می‌شود و در فرودگاه با شنیدن موسیقی به گذشته باز می‌گردد، به هجده سال قبل و به تصاویر یک دیدار و بعد تصویرها در هم پیچ و تاب می‌خورند و سال‌های منتهی به بیست سالگی خودش را باز می‌گوید، سال‌های درگیر با رشد ذهنی و جسمی، آشنایی بیشتر با جامعه پیرامون و همچنین موضوع خودکشی نزدیک‌ترین دوستان. نام این رمان موراکامی برگرفته از آلبومی از گروه موسیقی بیتلز است. ورای داستان عشقی نسبتا پیچیده‌ای که میان واتانابه و سایر افراد در جریان است، موراکامی تلاش می‌کند تا مراحل رشد و نمو شخصیت و افکار واتانابه و سایر شخصیت‌های داستانی کتاب جنگل نروژی را به تصویر بکشد.
صفحه نویسنده
هاروکی موراکامی
۷۶ رمان
موراکامی در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت. در سال ۱۹۷۱ با همسرش یوکو ازدواج کرد و به گفته خودش در آوریل سال ۱۹۷۴ در هنگام تماشای یک مسابقه بیسبال، ایده اولین کتاب‌اش به آواز باد گوش بسپار به ذهنش رسید. در همان سال یک بار جاز در کوکوبونجی توکیو گشود. در سال ۱۹۷۹ اولین رمانش به آواز باد گوش بسپار منتشر شد و در همان سال جایزه ...
از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم
خوشحالم که طی این همه سال، تحت هر شرایطی، از دویدن دست بر نداشته‌ام. دلیل خوشحالی‌ام آن است که رمان‌هایم را دوست دارم. حالا هم سخت مشتاقم که ببینم رمان بعدی چه از کار در خواهد آمد. من نویسنده‌ای هستم با محدودیت‌های خاص خود ـ آدمی ناکامل با یک زندگی ناکامل و محدود ـ و اگر هنوز هم چنین حسی ...
سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های سفر معنوی‌اش
معلوم است چرا مرگ سایه‌ی منحوسش را بر سر سوکوروتازاکی افکند. یک روز هر 4 دوست صمیمی‌اش که آغاز دوستی شان به خیلی وقت پیش بازمی‌گشت، به سوکورو گفتند دیگر نمی‌خواهند او را ببینند. حتی نمی‌خواستند با سوکورو حرف بزنند. این یک بیان قاطع و ناگهانی بود. راهی برای مذاکره و مصالحه نگذاشتند. برای این عمل زننده و ناگوارشان، مطلقا ...
وقتی از دویدن صحبت می‌کنم در چه موردی صحبت می‌کنم
خوشحالم که طی این همه سال، تحت هر شرایطی، از دویدن دست بر نداشته‌ام. دلیل خوشحالی‌ام آن است که رمان‌هایم را دوست دارم. حالا هم سخت مشتاقم که ببینم رمان بعدی چه از کار در خواهد آمد. من نویسنده‌ای هستم با محدودیت‌های خاص خود ـ آدمی ناکامل با یک زندگی ناکامل و محدود ـ و اگر هنوز هم چنین حسی ...
