رمان ایرانی
حریم
شاید برخی از خوانندگان عزیز این کتاب تصور کنند، داستان یعنی دروغ، یعنی اغراق، یعنی یک کلاغ چهل کلاغ، اما باور بفرمایید، داستان آقای شمس به طرز کاملا غیرقابل باوری، مو به مو اتفاق افتاده. با این حال، اگر حرف مرا قبول ندارید، خودتان بخوانید و چنان‌چه یک کلمه دروغ در آن دیدید، دیگر نخوانید...
غنیمت
باید بغض‌ام را می‌خوردم تا بتوانم جوابش را بدهم.
ـ گفته‌اند نگو؟
ـ نه... نمی‌دانم... یعنی... فکر می‌کنم دخترم است.
ـ دخترت؟!... دریا؟
ـ آره... گردن‌بندش را می‌بینی؟ همان شمایلی‌ست که وقتی نوزاد بود، مادرم به قنداق‌اش سنجاق کرد.
شاکری روی گردن‌بند نگه داشت.
- مطمئنی؟
ـ فکر کردم شاید حرف‌هایی زده باشد که مطمئنم کند.
دشت‌های سوزان
خبر خواستگاری بدران از وریده وقتی به فیلیه رسید که مزعل کیفور نامه ناصرالدین شاه بود و این اقدام ویلسون را که شیخ محمد را در دربار تهران به گروگان شیخ الشیوخی او نگه داشته بودند، تحسین می‌کرد. مطرود داشت با تمام احترام نامه را قرائت می‌کرد و ترکان خاتون با تبختر گوش می‌کرد و دست به گل و گوش ...
فریاد در خاکستر
هراس‌خورده و سرآسیمه بود، با چشمهایی جنون‌زده و نگاهی خیره (گرچه توصیف شکل و شمایل او آن‌قدر بی‌فایده است که حتی به فکر کردنش نمی‌ارزد، اما... به هرحال، او هم مثل همه دوتا گوش و دوتا چشم، یک دهان و یک بینی گنده - بینی زمخت و پخی که موهای داخل آن با موهای پشت لبش پیوندخورده - با بقیه ...