رمان ایرانی
فال
فکر می‌کردیم قرار است فقط کنار هم باشیم مثل تظاهر برای دیگران، نقش بازی کردن‌های عاشقانه اما همه چیز آن شد که تصورش را نمی‌کردیم تو شدی آن کس که مرا بلد شد، فهمید و من «همراه‌تر از تصور خود» این یعنی چیزی فراتر از عاشق شدن، دوست داشتن! از تظاهر شروع کردیم، به یکی شدن رسیدیم و از عشق گذشتیم و به درک یکدیگر رسیدیم درکی به معنای کنار آمدن، یاد گرفتن و بلد شدن بود کنار آمدن با تمامی پستی‌ها و بلندی‌های همدیگر، یاد گرفتن قلق‌های یکدیگر، فهمیدن این که کی سکوت کنیم کی خشمگین شویم و فریاد بزنیم و چه زمانی در اوج عصبانیت در آغوش بگیریم یکدیگر را با عشق! این یعنی تمام آن تظاهر کردن‌ها تبدیل شد به شرنوشتی غیرقابل پیش‌بینی به سمت و سویی که در تصور نمی‌گنجید مثل یک قرعه، مانند یک فال!
انعکاس
همانند کوهستان، محکم و استوار زندگی همان حکم را دارد: به تو چیزی را پس می‌دهد که از تو گرفته است...
همچون انعکاس صدای ما در میان کوه‌ها و این یک اتفاق نیست همه این‌ها، تمام و کمال و بدون کم و کاست بازگشت وجود ما هستند. اگر قبول می‌کردم که شنیدن حقیقت تلخ اگرچه آزاردهنده، بهتر بود از دروغی که ...
بی‌وفا
شبیه نسیمی، نه! بادی که از راه می‌رسد،
و کنار می‌زند خاکستری را،
که پنهان کرده آتش را،
از راه رسید... وقتی که زمانش نبود!
پایان هر چیز،
همیشه خوب تمام نمی‌شود،
اما این‌بار شده بود... خیلی هم خوب شده بود.
شبه برهم زدن بازی کودکان است،
او، با آمدنش جرزنی کرد و درهم ریخت،
هرآنچه با نبودنش شکل گرفته ...
