«خنده در تاریکی» حرفهای زیادی برای گفتن دارد، اما شاید بتوان در صدر همه آنها از داستان بیخردی انسان ناسپاس، پشت پا زدن به داشتههای بیحد و حساب و سقوط اخلاق و معنویت فردی و اجتماعی سخن گفت. زبان چندلایه، پراستعاره و عمیق ناباکوف در این کتاب داستان جاودانهای را خلق میکند که مخاطبین و خوانندگانش متعلق به دوره و زمان به خصوصی نیستند، داستانی که همیشه خواندنی، تازه و گیراست...