مجموعه داستان خارجی
مرغ عشق‌های همسایه روبه‌رویی (مجموعه داستان کوتاه)
... تا صبح، چند بار بیدار شدم و دوباره خوابم برد. باریکه‌ای از نور شفق به داخل اتاق تابیده بود که از بستر بیرون آمدم.دیگر صدا قطع شده بود. خیالم راحت شد فکر کردم حالا دیگر خوابیده است. به خودم گفتم باید همین طور باشد. همه ما هر قدر همرنج و درد می‌بینیم کمی بعد حس و لمس می‌شویم و کاسه صبرمان گودتر می‌شود. اما دم‌دمای غروب وقتی دیدم چراغ اتاقش روشن نشد و وقتی دیدم جز باریکه‌ای سیاه و تاریک، از لای درز میان در و درگاهی خانه‌اش چیزی معلوم نیست، باز نگران شدم. مخصوصا که صدای آزادهنده آن دستگاه را باز می‌شنیدم و بعد از آن شب نیز، هر شب می‌شنوم، که تا صبح خواب را به چشم من حرام می‌کند...
زمستان فصل مردن نیست
من دیوارهای خانه کوچک را می‌بینم و ایوان وسیع نیم‌طبقه بالا را که روی طنابش پر از لباس است. باد از سمت جنوب می‌وزد و لباس‌ها زیر آفتاب آرام و ملایم تکان می‌خورند. دوربین را جلو چشمم می‌گذارم و لنز را تنظیم می‌کنم. تهمینه مسیر نگاهم را دنبال می‌کند و دیگر حرفی نمی‌زند. همان‌جا است که می‌گوید چه کار کرده...
از همان راهی که آمدی برگرد
خفه شدم و توی چشم‌های سرخش نگاه کردم، از خدا خواسته بودم که کسی باشد خیالم را راحت کند. اصلا از ترس کارهایی را که نمی‌دانم چیست، آنطور چارچنگولی مانده بودم تو خودم. فرید همین‌طور که راه می‌افتاد پرسید خانه‌مان کجاست. آدرس را دادم و تازه متوجه اتاقک ماشین شدم. صندلی‌های کرم رنگ راحت، بوی خوبی که معلوم بود ...