رمان خارجی
هر یک از هشت بخش کتاب شاید پارههایی باشند از یک کابوس بزرگ که مجموعه کلی را شکل میدهند. خوانندهای که با سایر آثار بکت آشنایی ولو سطحی داشته باشد، در درک این متنها با مشکل کمتری مواجه خواهد شد؛ چه در یکایک سطرهای کتاب، اشارتهایی به نوشتههای قبلی بکت پنهان است. در این اثر، نویسنده از روی عمد و به دلیلی که بر دوستدارانش پوشیده نیست، ساختار نحوی نوشتهها را در هم ریخته و با خلق اثری غیرمنسجم، به شیوهای نوین از داستاننویسی دست یافته است.
اولین عشق
درست یا نادرست، من زمان ازدواجم را با مرگ پدرم مرتبط میدانم. شاید در کرات دیگر روابط دیگری حاکم باشد. پیش از این، مشکل بود آنچه را که فکر میکردم میدانم، به زبان بیاورم. تا جایی که میدانم، چند وقتی از مرگ پدرم نگذشته بود که سر قبرش رفتم و آن روز، تاریخ مرگش را یادداشت کردم. فقط تاریخ مرگش ...
دست آخر
یه دیوونه رو میشناختم که فکر میکرد دنیا به آخر رسیده. نقاش بود و حکاک. خیلی دوستش داشتم. میرفتم و میدیدمش، توی دیوونهخونه. با دستهام میگرفتمش و میکشوندمش کنار پنجره. ببین! اونجا! ذرتهای در حال قد کشیدن! حالا اونجا! ببین! بادبونهای قایقهای ماهیگیری! همه اون زیبایی! دستش رو پس میکشید و به کنج خودش برمیگشت. هراسون بود. هر چی دیده ...