گزارش به نازادگان
در شعر... کلمه... کم نمیآورم.
اما شعر گاهی مرا به ساحتهایی میبرد.
که آنجا از دست کلمه کاری ساخته نیست.
در چنین شرایطی رو به خط میآورم.
رو به «نقش» رو به هر چه که.
شعر خواسته باشد.
همه چیز از یک «نقطه».
آغاز میشود.
همین اشاره بیاسم.
مرا با خودش میبرد.
و نیز انتهای هر کار.
باز یک نقطه ...
دختر ویولنزن در کوچههای برفی آذرماه
سلام آقای رییسحمهور
کلید... که بیکلید
احیانا کبریت خدمتتان هست؟
می خواهم این چراغ شکسته را
روشن کنم،
کوچه خیلی تاریک است!
مسئله زنها بودند
با کفش و لباس افتاد روی تخت و زد زیر آواز تا خیال سکینه را بتاراند. اما تصویر او به خیالش چسبیده بود و جدا نمیشد. او را میدید که سلانه سلانه و سنگین با شکمی که یک روز تا زایمانش مانده تا سر کوچه میرود و دوباره از نو شروع میکند. بلند شد رفت شیر آب آشپزخانه را باز ...
دعوت دوباره به ادامه دریا (گزینه شعر دوم)
خودخواه، خسته، بیشکیب.
این.
همه آن چیزی است.
که از این جهان برایم باقی گذاشتهاند.
با من مدارا کن،
بعدها.
دلت برایم تنگ خواهد شد.