داستان این رمان حول یک شخصیت میچرخد و کمابیش روایتی خطی دارد که میتوان آن را در چند جمله خلاصه کرد. چنین طرحی میتواند سنتی و حتی از جهاتی بسیار کلاسیک به نظر برسد. اما بلانشو میکوشد با این ژانر آشنا با تاکید خودش روی بیگانگی و با زیباییشناسی کاملا ضد رئالیستی روبرو شود چرا که این زیباییشناسی ضروریتر از هر زمانی است.