رمان ایرانی
انعکاس
همانند کوهستان، محکم و استوار زندگی همان حکم را دارد: به تو چیزی را پس میدهد که از تو گرفته است... همچون انعکاس صدای ما در میان کوهها و این یک اتفاق نیست همه اینها، تمام و کمال و بدون کم و کاست بازگشت وجود ما هستند. اگر قبول میکردم که شنیدن حقیقت تلخ اگرچه آزاردهنده، بهتر بود از دروغی که شنیدم و آرامم کرد، امروز اینجا نبودم. دروغی که خود باورش کردم. من فقط نخواستم واقعیت را ببینم و قبول کنم شرایط امروز انعکاس صداهای گذشته و چشمهای بسته من بر زندگی بود.
بازیگر
تصور میکنی فقط شیطنت دل بوده است در یک لحظه خیال میکنی عشق به سراغت آمده و چارهای نداشتهای شاید هم چنین بوده باشد اما ما آدمها فقط تا امروز و اکنون را نگاه میکنیم و نمیدانیم که لرزش دل تا سالهای سال و حتی بر زندگی و آینده فرزندان سایهای میافکند همیشگی و دامنهدار!
شاید اکنون که من هیچ ...
